środa, 7 stycznia 2015

Co łączy atomy w cząsteczki biologiczne?


Atomy w cząsteczkach są uporządkowane dzięki wiązaniom i oddziaływaniom chemicznym. Dzięki nim zapewnia to względną stabilność.

Zanim przejdziemy do rodzajów wiązań dla chemika z prawdziwego zdarzenia trzeba by było wiedzieć co znaczy ważny termin elektroujemność. Jest to zdolność atomów danego pierwiastka do przyciągania elektronów.
Na szczęście mądry pan pewna dość ważna ze względu na swój skład chemiczny tabliczka naszego towarzysza zza naszej wschodniej granicy pana Mendelejewa często zaopatrzona jest w wartości elektroujemności różnych pierwiastków.
Na przykład tak:


Podstawowe typy wiązań:
- Kowalencyjne
 *tutaj należy wyróżnić 3 podpunkty
Kowalencyjne niespolaryzowane występuje gdy różnica pomiędzy elektroujemnością w związku wynosi od 0 do 0,4 przykładowo H2 - pojedyncza cząsteczka gazu - Wodoru. Różnica wynosi dokładnie 0.
Kowalencyjne spolaryzowane występuje gdy różnica elektroujemności waha się od do 0,4 do 1,7.
Przykładowo H2O - woda posiada dwa wiązania kowalencyjne spolaryzowane.
 Istnieje jeszcze jeden szczególny przykład z rodzaju wiązań kowalencyjnych ale jego chcę omówić przy szczegółowym opowiadaniu o wiązaniach, elektronach, powłokach itp. Jest to wiązanie koordynacyjne gdzie elektrony udostępnia tylko jeden atom.

-Wiązanie jonowe
Występuje gdy różnica elektroujemności przekracza 1,7.
Wiązanie to polega na przyciąganiu się atomów o dwóch różnych ładunkach elektrycznych (ilości elektronów im więcej ujemnych elektronów tym ładunek będzie bardziej ujemny a im ich mniej tym ładunek bardziej dodatni) . Przykład znajdziecie w... waszej kuchni :) Jest to oczywiście sól NaCl z którą należy bardzo uważać by nie spartolić zupy. W wodzie chlorek sodu dysocjuje (,,rozłącza") się na kation Na+ i anion Cl- (Kation-jon dodatni, anion-jon ujemny) 

Poza wiązaniami trzeba też wymienić oddziaływania:
- Oddziaływanie wodorowe  - jest to słabe oddziaływanie między związanym wodorem i atomem pierwiastka o dużej elektroujemności, ulokowanym w drugiej cząsteczce. Najczęściej są to atomy fluoru, chloru, tlenu i węgla - jeżeli ten jest związany z pierwiastkiem silnie elektroujemnym. Wszystkie te atomy posiadają wolną parę elektronową.
-Siły van der Waalsa- to najsłabsze z opisanych oddziaływań chemicznych. Powstają pomiędzy substancjami które mają różne ładunki elektryczne. Mają znaczenie tylko w wypadku gdy są bardzo liczne i gdy cząsteczki między którymi powstają znajdują się blisko siebie